Liszajec

Liszajec jest bardzo zakaźną chorobą bakteryjną skóry. Może pojawić się w każdym miejscu, jednak najczęściej atakuje odsłonięte części ciała. U dzieci często zajmuje skórę twarzy, zwłaszcza okolicę ust i nosa, oraz czasami dłonie i stopy. Zmiany chorobowe mają wielkość od kilku milimetrów do 2-3 cm, a rozpoczynają się jako pęcherzykowate wykwity, które po pęknięciu sączą, a skóra staje się zaczerwieniona. Po kilku dniach zainfekowaną okolicę pokrywa charakterystyczny złotawy strup. Zmiana rozlewa się nadal, zajmując coraz większy obszar skóry.

W ekstremalnych przypadkach zakażenie postępuje także w głąb skóry, a powstałe zmiany, określane jako niesztowica (lub ektyma), stanowią nietypową, wrzodziejącą postać liszajca. W niesztowicy dochodzi do powstawania małych, ale głębokich owrzodzeń, pokrytych ciemniejszym, jednak cieńszym strupem. Owrzodzeniom tym towarzyszy dokuczliwy świąd, a chory, drapiąc się, bardzo szybko rozsiewa zmiany zapalne. Nieleczone zmiany ustępują, pozostawiając blizny i przebarwienia skóry.
Najpoważniejszym powikłaniem liszajca jest kłębkowe zapalenie nerek, występujące u ok. 1% chorych, najczęściej u dzieci. Stosowanie antybiotyków oraz odpowiedniej diety umożliwia powrót do zdrowia i uniknięcie trwałych uszkodzeń tego narządu.

Liszajec jest zakażeniem wywoływanym przez bakterie – paciorkowce hemolizujące oraz gronkowca złocistego. Bakterie te znajdują się wszędzie -w brudnych łazienkach, w skażonej żywności, a także powszechnie bytują na skórze i na śluzówkach, zwłaszcza nosa. Zakażenie może być przeniesione przez mydło lub ręcznik używany wspólnie z chorą osobą. Na zakażenie uwrażliwiają inne schorzenia skóry, np. wszawica, zakażenia grzybicze, czyraki oraz inne typy zapalenia skóry.

Większość ludzi zaraża się poprzez fizyczny kontakt lub wspólne używanie różnych przedmiotów, np. ubrań, pościeli lub ręcznika. Ze względu na naturę dziecka – zabawy w dużej grupie rówieśniczej w ścisłym kontakcie fizycznym – właśnie mali pacjenci są najczęściej ofiarami i nosicielami zakaźnych bakterii.

Kluczem do zapobiegania liszajcowi i leczenia go jest przestrzeganie zasad higieny osobistej. W razie wystąpienia zakażenia tylko rozważne postępowanie wraz z prawidłowo prowadzonym leczeniem dopomogą w szybkim pozbyciu się choroby i niedopuszczeniu do jej rozprzestrzeniania.