Pasożyty jelitowe (robaczyce)

Objawy:
♦    Świąd okolicy odbytu, nasilający się zwłaszcza w nocy, wzmożona pobudliwość oraz zaburzenia snu są objawami owsicy.
♦    Świąd podeszwowej powierzchni stóp może sugerować inwazję tęgoryjcem dwunastniczym; w niektórych przypadkach dodatkowo pojawiają się: wysypka, krwioplucie w czasie kaszlu, gorączka, utrata apetytu, biegunki, kołatanie serca, niedokrwistość, uczucie znużenia.
♦    Nudności, wymioty, ból brzucha, zawroty głowy, zaburzenia apetytu oraz uczucie znużenia wskazują na infestację tzw. wielkimi tasiemcami (tasiemiec uzbrojony, nieuzbrojony oraz Diphyllobothrium latum), do jakiej dochodzi wskutek spożycia mięsa wieprzowego, wołowego lub ryb.
♦    Utrata apetytu oraz chudnięcie, podenerwowanie, ból brzucha i wymioty są objawami infestacji tasiemcami karłowatymi (m.in. dipylidium psie oraz Hymenolepis), spowodowanej nieuświadamianym spożyciem odchodów gryzoni i psów.
♦    Biegunka z kurczowymi bólami brzucha ustępująca po upływie ok. 7 dni, potem pojawia się gorączka, bóle mięśniowe, zapalenie spojówek oraz obrzęk okolicy oczodołu – to objawy włośnicy.
♦    Świszczący oddech, napady kaszlu i innego typu zaburzenia oddychania, którym towarzyszą wymioty, bóle brzucha i wzdęcia wskazują na glistnicę.
♦    Małe, swędzące, rumieniowe zmiany skórne, po których wystąpieniu pojawia się kaszel, świszczący oddech oraz objawy zapalenia oskrzeli, a także biegunka, bóle brzucha i wzdęcie z dokuczliwym oddawaniem wiatrów – to objawy inwazji węgorkiem jelitowym.

Większość pasożytów ginie pod wpływem stosowanych środków, jednak niektóre wymagają leków specyficznych. Infestacja tegoryjcem dwunastniczym oraz węgorkiem jelitowym może być z powodzeniem leczona pyrantelem lub mebendazolem. Owsiki najczęściej wymagają podania łącznie 3 dawek mebendazolu – każdą z nich powtarza się co tydzień. Ze względu na możliwość zakażenia muszą jednocześnie brać leki wszyscy domownicy. Zaraz po przyjęciu leku należy uprać bieliznę pościelową wraz z bielizną osobistą, a potem wyprasować gorącym żelazkiem. Posmarowanie okolicy odbytu wazeliną zmniejsza świąd.
Włośnica w większości przypadków nie wymaga leczenia. Najczęściej stosuje się mebendazol. W razie poważnych powikłań inwazji włośniami
w celu zmniejszenia odczynu zapalnego stosuje się dodatkowo kortykosteroidy. Po zakończeniu leczenia należy po raz kolejny zbadać kał. Jeśli okaże się, że robaki są w nim nadal obecne, należy powtórzyć kurację. Leczenie zarażenia tasiemcem może trwać nawet do 5 miesięcy.