Siatkówka to najbardziej wewnętrzna z wielu warstw, składających się na gałkę oczną. Tworzą ją głównie komórki nerwowe, dzięki nim możliwe jest widzenie, czyli przekładanie bodźców świetnych na elektryczne sygnały czytelne dla układu nerwowego. To tu właśnie znajdują się pręciki i czopki – specjalne zakończenia nerwowe, które zmieniają się pod wpływem światła Z kolei pobudzenie jest przewodzone włóknami nerwu wzrokowego do mózgu, dostarczając informacji, o tym, co widzimy.
U części łudzi z wiekiem dochodzi do uszkodzenia siatkówki (jej zwyrodnienia starczego). Dotyczy ono głównie okolicy plamki fragmentu siatkówki odpowiedzialnego za tzw. widzenie centralne: gdy chcemy zobaczyć jakiś przedmiot szczególnie dokładnie, gałki oczne ustawiają się tak, aby odbite od niego światło padało właśnie na plamki, wtedy widzimy najostrzej i najwyraźniej. Zwyrodnienie siatkówki w sposób właściwie nieodwracalny pogarsza widzenie. Przeprowadzane badania pozwoliły ustalić, że choroba atakuje częściej osoby palące, z podwyższonym stężeniem cholesterolu w surowicy krwi, kobiety z niedoborem estrogenów. Działanie ochronne na siatkówkę ma mieć, według niektórych lekarzy, żółtoczerwony barwnik beta-karoten (prowitamina A), zawarty w żółtych i czerwonych owocach i warzywach (marchwi, pomidorach, papryce).