Niestrawność
Niestrawnością określa się zespół różnorodnych objawów dotyczących przewodu pokarmowego. Zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej do przełyku powoduje zgagę, połykanie powietrza wywołuje wzdęcie. Zapalenie błony śluzowej żołądka może być spowodowane infekcją bakteryjną. Chorzy z zespołem jelita drażliwego często skarżą się na bóle brzucha, wzdęcia i biegunkę.
Niestrawność może występować okazjonalnie lub bardzo często, nawet codziennie. Chociaż sprawia wiele dolegliwości, nie jest groźna. leżeli jednak towarzyszą jej objawy innej, poważnej choroby, nie powinna być lekceważona.
Objawy niestrawności znane są prawie każdemu człowiekowi. Ryzyko zaburzeń trawienia wzrasta z wiekiem, gdyż z upływem lat zmniejsza się sprawność układu pokarmowego.
Niestrawności sprzyja przejadanie się (często połączone z nadmiernym spożyciem alkoholu), nadużywanie leków przeciwbólowych (np. aspiryny), jedzenie pod wpływem stresu, spożywanie potraw źle tolerowanych przez organizm.
Dwie najczęstsze przyczyny niestrawności to otyłość, z której powodu rośnie ciśnienie wewnątrz-brzuszne, oraz palenie tytoniu, które powoduje wzrost produkcji kwasów żołądkowych i zmniejsza napięcie wpustu (miejsce połączenia przełyku z żołądkiem). Ponadto u około połowy cierpiących na niestrawność stwierdza się zakażenie bakterią Helicobacter pyloni, sprzyjające rozwojowi choroby wrzodowej żołądka.
Ważny jest wywiad uwzględniający objawy oraz badanie lekarskie. Lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych badań w celu wykluczenia innej poważnej choroby.
Nie ma jednego skutecznego sposobu leczenia niestrawności, gdyż przyczyny jej występowania są różne.
Po zbadaniu chorego lekarz pomoże ustalić, co wywołało niestrawność, i poradzi, jak unikać jej w przyszłości. W łagodzeniu objawów niestrawności polecane są leki zobojętniające kwas żołądkowy. Jeżeli u chorego stwierdzono wrzód żołądka, stosuje się sukralfat, środek o działaniu osłaniającym śluzówkę. Niestrawność przebiegająca z silnymi bólami brzucha wymaga skojarzonego leczenia lekami zobojętniającymi i znieczulającymi (lidokaina). Przy zakażeniu Helicobacter pyloni stosowane są antybiotyki.
Ponieważ u osób cierpiących na niestrawność może występować kilka zaburzeń jednocześnie, poleca się rozmaite terapie. Przy większości terapii naturalnych istotną rzeczą jest cierpliwość. Leczenie uporczywej niestrawności może zająć tygodnie, a nawet miesiące.
Rozmaite herbaty mogą łagodzić zaburzenia trawienne. Aby zmniejszyć kwasowość żołądka, pij herbatę z tawuły (Filipendula ulmaria) 1-2 razy dziennie przed posiłkami (1 łyżeczka ziół na 1/4 litra wrzątku, parzyć przez 10 minut, następnie przecedzić). Jeśli występuje też uczucie zestresowania, dodaj lawendę (Lavandula officinalis) albo rumianek (Matricaria recutita). Jeżeli problem stanowi wzdęcie albo gazy jelitowe, spróbuj herbaty z mięty pieprzowej (Mentha piperita), rumianku albo melisy (Melissa officinalis).
Uważa się, że niektóre zioła poprawiają trawienie, a także łagodzą i goją przełyk, dzięki czemu są szczególnie odpowiednie przy niestrawności ze zgagą. Około 30 minut przed jedzeniem wypij 1/2 filiżanki herbaty z gorzknika kanadyjskiego (Hydrastis canadensis), kory berberysu pospolitego (Berberis vulgaris), korzenia goryczki (Cenliana lutea) albo korzenia mahonii ostrolistnej (Mahonia aquifolium).
DOMOWE SPOSOBY LECZENIA
♦ Rzuć lub przynajmniej ogranicz palenie; nigdy nie pal na czczo.
♦ W przypadku zgagi zażyj leki zobojętniające sok żołądkowy lub preparaty bizmutu.
♦ Pij napary z ziół.
♦ Odpoczywaj po jedzeniu. Wysiłek fizyczny powoduje względne niedokrwienie jelit, co nie sprzyja trawieniu.
♦ Nie żuj gumy, aby nie zwiększać ilości połykanego powietrza, co sprzyja niestrawności.
Niestrawności praktycznie nie można uniknąć, ale można zmniejszyć częstość jej występowania. Nie przejadaj się (szczególnie unikaj potraw tłustych), dbaj o linię, rzuć palenie, nie pij w nadmiarze alkoholu, nie jedz potraw, które wyraźnie ci nie służą.